Ang Martir At Ang Pretender

Ano nmn ang pinagkaiba ng MARTIR,sa pagiging great PRETENDER...
kpag martir ka, lahat tinatago mo.. gusto mo cia,pero dahil sa dahilang di mo alam, sa sarili monlng.. para lang umiwas sa mga isyu lalo na kungpaborito ng bayan ang kwento ng buhay mo..
nakikita mo cia kasama ng iba, habang ikawpasimple nlng na lumalayo at kunwari walangnakita..
xempre, bakit mo pa cla titingnan?.. kung ang naismo talaga ay ikaw ang nsa ganong kalagayan...
masakit kc, mdalas imposible... pero angpagmamahal, hindi matatawag na pagmamahalkung hindi ka msasaktan..
minsan, ang kung gaano pa cia kasakit,mas lalomo ciang minamahal...
kahit niloloko ka na at pinapaasa, ikaw isang martirkunwari isang bulag na walang nakita...
madalas hindi raw naaapektuhan, pero pagdatingsa bahay, kapag mag-isa na lng, ano gnagawa mo?
ayan, umiiyak habang wlang nakakakita..walang nakakaalam...
pag tinatanong ka kung hanggang saan ang kayamong ibigay, sasabihin mo:
" lahat, lahat ng kaya ko.."
pero pag tinatanong ka na kung ano naang gagawin mo matapos mong masaktan,e2 angsagot mo:
"... iyak.. dadaanin ko nlng saiyak..mwa2la din yan.."
hindi mo alam.. sa bawat luhangpumapatak,lalong dumadagdag ang pagmamahal mosa knya...
tanga ka na sa ibang tao.. pero angtingin mo sasarili mo isa pa ring henyo..
bakit..
kasi..
sa bawat pagmamahal na binibigay mo,hindi mn ikaw ung nagkukulang..
pero mali pa rin daw un..
magtira daw para sa sarili..
tama nmn.. pero mahirap gawin..
para sa isang taong, puso ang umiiral...
ipaliwanag mo man sa knila, hindi nila un maiintindihan..
dahil
hindi nmn sila ung nsa kalagayan mo diba...
ikaw, na nagmamahal lang, ayan..tingnan mo mabuti..
umiiyak ng wlang katapusan..
wala nmng pinagkaiba sa pgiging greatpretender eh..
ang taong martir AY MAGALINGMAGPRETEND..
oo.. expert sila jan..
dahil.. kahit alam nila na hindi nmn silaang mahal,
anong ginagawa nila, ayan, hindi pa rinnatitinag..
hindi nagsasawa..
patuloy pa rin sa pagbibigay..
hanggang sa wala ng mailuha..
hanggang sa maging manhid na..
oo nga nmn..
bakit mo itatago ang nararamdaman mosa knya di ba?!..
anong nakakahiya?.. eh mahal mo cia..
minsan ang pagiging tanga, wala sapagiging martir..
ang pagiging tanga, nasa pagigingduwag..
bakit mo itatago ang isang bagay, na khitkelan hindi nmn kasalanan...
magtira para sa sarili, un ang sabi nila..
pero kaya ka nga nagmamahal,
dahil mahal mo ang sarili moat gusto mo lumigaya kasama ng taongmahal modi ba?..
pero madalas..
kung cno ung nagmamahal ng totoo..
ung pa ung nagdurusa, sa kabila ng lahatngpagmamahal na kaya nilang ipadama..
wala nmn minsan sa knila ung problema..
minsan nandun na sa taong mahal nila..
na masasabi kong great pretender din..
kc nag-pepretend sila na wala silangnararamdaman..
pareho lang di ba?!... wlang pinagkaiba..
hindi mo alam kung knino ka namaniniwala..
pero sa kabila ng lahat.. hindi momagawangmagalit sa taong mahal mo..
tapos ng ilang minuto, ayan ka na ulit..
obserbahan mo sarili mo..
babalik at babalik ka uli sa knya..
ilang beses mo mang itanggi sa sarili mo,
ikaw yan at wala ng iba..
pero kpag nsasaktan ka na, ano pa rininiisip mo,
"paano na cia"...
cia.. cia.. puro kapakanan niya.. eh siyaba..
khit minsan inisip ka?.. hindi nmn di ba...
pero asan ka..
ayan, sa kbila ng lahat ng sakit, tumatayopa rin..
lumalaban.. cge lang ng cge..
hanggat kaya pa...
ganyan magmahal ang martir..
walang bakit, paano, cno, dati at kungano ano pa..
ang meron lang, :
"mahal na mahal mo xa...."